Daar zijn we dan...
Blijf op de hoogte en volg mascha
24 September 2013 | Congo, Democratische Republiek v, Kenia
Warning: Dit verslag is geschreven met een paar uurtjes slaap in drie dagen, weinig voedzaam eten en cultuurshock :-).
Mijn vingers gaan over het toetsenbord met op de achtergrond het geluid van dikke druppels die me enigszins doen denken aan het koude Nederland. Regen dat klettert op de ramen en de droogte van vandaag een beetje compenseert. Dinsdag is het en ik heb het idee dat alles in mijn lichaam besprengt wordt door een goede cocktail met veel verschillende smaken, geuren en kleuren. Een cocktail van vermoeidheid, veel verschillende indrukken en hersenen die af en toe uitvallen. Het zijn dagen waarin je in een achtbaan zit van emoties die ik ergens nog een plekje moet geven. Het scheelt dat ik menig studie heb gedaan naar emoties en hoe het menselijk brein werkt zodat ik ook mijn `eigen ik` aardig kan besturen.
Een moment gisteren in het vliegtuig bekroop mij een zenuwachtig gevoel die langzaam vanuit mijn buik bezit nam van mijn hele lichaam, Mas waar ben je nu weer aan begonnen...dit gevoel werd enigszins versterkt toen ik met de zolen van mijn hardloopschoenen (ja ik dacht Kenia..daar komen de goede hardlopers vandaan, dus...) de Keniaase grond raakte. Diit met op de achtergrond de groen, rood en zwarte vlag wapperent in de middagglorie. Een vliegveld die je alleen kunt herkennen door het feit dat je echt weet dat je net in een vliegtuig gezeten hebt. Het is vergelijkbaar met een ouderwets busstation in Nederland en het gebouw doet je denken aan de tijden van oorlog, soberheid en armoede. Mijn brein had een paar minuten schakeltijd nodig,maar mijn frons veranderde al snel in een glimlach. Dit vanaf het moment dat ik de glimlach zag van de man die met een handgeschreven briefje mij verwelkomde. Ik voelde mij op een slag veilig, comfortabel. Sinds dat moment voel ik mij thuis in een onbekend land, onbekende geuren, onbekende krottenwijken die ik gelukkig al ken van de andere plekken op de wereld waar ik al een keer mijn gezicht vertoond heb. Een welkom waarin ik volgegooid wordt met eten, van drie auto`s verwissel om vervolgens neer te ploffen in een jeep. Snel verlaten we Nairobi, dit nadat we een blik geworpen hebben op de plek waar je denkt de geur van dood, angst en pijn tegemoet te treden. De plek waar o zoveel over te doen is in de wereld, het warenhuis dat bezit genomen heeft van terrorristen. Wij zien het vanuit de auto als een plek waar het leven gewoon doorgaat en niets te merken is van de pijn en de eenzaamheid die in het gebouw afspeelt. Uiteindelijk ga ik een tien uur durende reis afleggen met twee bodyguards als metgezel. In een nieuw land, overgeleverd aan twee lieve mensen die mij de kneepjes van het Keniaase leven laten zien en mij beschermen tegen al het kwaad van de buitenwereld.Dit voor menig Keniaan die het bloed ruiken van een nieuwe westerling. Ik voel mij geheel veilig met de Samburuman naast mij die voortreffelijk de kuilen van de weg vermijd, dit met `de help de wereld nummers`die uit de boksen schallen. Dit is iets wat ons meteen verbindt en onze keeltjes worden goed gesmeerd. Samen zingend op de feel-good muziek van happy world, love en everyone is connected voel ik een en al chemie tussen ons. Wonderbaarlijk hoe het nieuws op de radio neergezet wordt. Ze zetten de negativiteit om in het positieve. De presentatrice is een ware Emile Ratelband of een of andere goeroe. de boodschap is dat de wereld draait om liefde, plezier maken en positiviteit. Hier kunnen we allemaal zelf voor zorgen. Mensen putten hier hoop uit en dit past natuurlijk geheel in mijn peacestraatje. Onderweg stoppen we menig maal om vrienden te bezoeken, fietsen in te laden, kopjes Chai thee te drinken, fietsen weer uit te laden en de toilet bezoeken waar ik in het donker nauwelijks nog de snee vindt waar ik enigszins op moet richten zodat mijn schoenen niet doorweekt worden met de geur van ammoniak. Chaithee een thee die in twee dagen al bezit van mijn lichaam heeft genomen . De hele dag door krijg je dit voorgeschoteld, het liefste met veel suiker om je energiepeil enigszins weer omhoog te gooien. Heerlijke thee die zelfs ik al kan bereiden nu, dus wees voorbereid bij terugkomst :-). Na 10 uur waar mijn oogleden af en toe de weg naar beneden wisten te vinden, twee olifanten op de weg gepasseerd hebben kom ik voldaan en vermoeid aan op mijn plekkie. Een hutje dat de komende tijd besprengt wordt door mijn energie.
Thuis ja dat is al snel hoe ik me voel. een welkom gevoel op een plek waar het een samensmelting is van culturen, andere gewoonten en verschillende gebruiken. Vandaag heb ik al een kijkje in het tehuis kunnen nemen..iets wat ik enigszins nog een plekje in mezelf moet geven en met mijn verwerkingssnelheid duurt dit nog een dag of paar dagen als dit verslag paraat is. Ik ben in ieder geval veilig aangekomen en laat het nieuwe avontuur van start gaan.
Mijn vingers gaan over het toetsenbord met op de achtergrond het geluid van dikke druppels die me enigszins doen denken aan het koude Nederland. Regen dat klettert op de ramen en de droogte van vandaag een beetje compenseert. Dinsdag is het en ik heb het idee dat alles in mijn lichaam besprengt wordt door een goede cocktail met veel verschillende smaken, geuren en kleuren. Een cocktail van vermoeidheid, veel verschillende indrukken en hersenen die af en toe uitvallen. Het zijn dagen waarin je in een achtbaan zit van emoties die ik ergens nog een plekje moet geven. Het scheelt dat ik menig studie heb gedaan naar emoties en hoe het menselijk brein werkt zodat ik ook mijn `eigen ik` aardig kan besturen.
Een moment gisteren in het vliegtuig bekroop mij een zenuwachtig gevoel die langzaam vanuit mijn buik bezit nam van mijn hele lichaam, Mas waar ben je nu weer aan begonnen...dit gevoel werd enigszins versterkt toen ik met de zolen van mijn hardloopschoenen (ja ik dacht Kenia..daar komen de goede hardlopers vandaan, dus...) de Keniaase grond raakte. Diit met op de achtergrond de groen, rood en zwarte vlag wapperent in de middagglorie. Een vliegveld die je alleen kunt herkennen door het feit dat je echt weet dat je net in een vliegtuig gezeten hebt. Het is vergelijkbaar met een ouderwets busstation in Nederland en het gebouw doet je denken aan de tijden van oorlog, soberheid en armoede. Mijn brein had een paar minuten schakeltijd nodig,maar mijn frons veranderde al snel in een glimlach. Dit vanaf het moment dat ik de glimlach zag van de man die met een handgeschreven briefje mij verwelkomde. Ik voelde mij op een slag veilig, comfortabel. Sinds dat moment voel ik mij thuis in een onbekend land, onbekende geuren, onbekende krottenwijken die ik gelukkig al ken van de andere plekken op de wereld waar ik al een keer mijn gezicht vertoond heb. Een welkom waarin ik volgegooid wordt met eten, van drie auto`s verwissel om vervolgens neer te ploffen in een jeep. Snel verlaten we Nairobi, dit nadat we een blik geworpen hebben op de plek waar je denkt de geur van dood, angst en pijn tegemoet te treden. De plek waar o zoveel over te doen is in de wereld, het warenhuis dat bezit genomen heeft van terrorristen. Wij zien het vanuit de auto als een plek waar het leven gewoon doorgaat en niets te merken is van de pijn en de eenzaamheid die in het gebouw afspeelt. Uiteindelijk ga ik een tien uur durende reis afleggen met twee bodyguards als metgezel. In een nieuw land, overgeleverd aan twee lieve mensen die mij de kneepjes van het Keniaase leven laten zien en mij beschermen tegen al het kwaad van de buitenwereld.Dit voor menig Keniaan die het bloed ruiken van een nieuwe westerling. Ik voel mij geheel veilig met de Samburuman naast mij die voortreffelijk de kuilen van de weg vermijd, dit met `de help de wereld nummers`die uit de boksen schallen. Dit is iets wat ons meteen verbindt en onze keeltjes worden goed gesmeerd. Samen zingend op de feel-good muziek van happy world, love en everyone is connected voel ik een en al chemie tussen ons. Wonderbaarlijk hoe het nieuws op de radio neergezet wordt. Ze zetten de negativiteit om in het positieve. De presentatrice is een ware Emile Ratelband of een of andere goeroe. de boodschap is dat de wereld draait om liefde, plezier maken en positiviteit. Hier kunnen we allemaal zelf voor zorgen. Mensen putten hier hoop uit en dit past natuurlijk geheel in mijn peacestraatje. Onderweg stoppen we menig maal om vrienden te bezoeken, fietsen in te laden, kopjes Chai thee te drinken, fietsen weer uit te laden en de toilet bezoeken waar ik in het donker nauwelijks nog de snee vindt waar ik enigszins op moet richten zodat mijn schoenen niet doorweekt worden met de geur van ammoniak. Chaithee een thee die in twee dagen al bezit van mijn lichaam heeft genomen . De hele dag door krijg je dit voorgeschoteld, het liefste met veel suiker om je energiepeil enigszins weer omhoog te gooien. Heerlijke thee die zelfs ik al kan bereiden nu, dus wees voorbereid bij terugkomst :-). Na 10 uur waar mijn oogleden af en toe de weg naar beneden wisten te vinden, twee olifanten op de weg gepasseerd hebben kom ik voldaan en vermoeid aan op mijn plekkie. Een hutje dat de komende tijd besprengt wordt door mijn energie.
Thuis ja dat is al snel hoe ik me voel. een welkom gevoel op een plek waar het een samensmelting is van culturen, andere gewoonten en verschillende gebruiken. Vandaag heb ik al een kijkje in het tehuis kunnen nemen..iets wat ik enigszins nog een plekje in mezelf moet geven en met mijn verwerkingssnelheid duurt dit nog een dag of paar dagen als dit verslag paraat is. Ik ben in ieder geval veilig aangekomen en laat het nieuwe avontuur van start gaan.
-
24 September 2013 - 21:45
Margo:
YES, goed aangekomen dus!! De vingers en tenen hoeven niet meer gekruist ;-)
Fijn om te horen dat de 'eerste loodjes' zo goed zijn gegaan! Wordt alleen nog maar leuker en mooier en ik kan niet wachten op al de verhalen. Heel veel plezier....en Chai thee!!! Liefs van Margo -
24 September 2013 - 22:38
AenA:
Ha meisie goed om te lezen dat je veilig en wel bent aangekomen. Het eerste verslag van je hebben we natuurlijk verslonden en zien dat je al weer snel jezelf thuis voelt. Olifantje gezien onderweg, is nog eens wat anders dan een hond of kat als huisdier. Liefs mam en pap x -
24 September 2013 - 23:09
Ron:
hey lieverd.
fijn te horen dat het goed met je gaat zat wel even over je in maar je bent al een grote meid haha.
ben weer erg benieuwd naar al je avonturen en lees met veel plezier je verhalen.
pas goed op en geniet.
liefs xx
-
24 September 2013 - 23:45
Sanne:
Jaaa het avontuur is van start!ik ga je volgen!heel veel plezier de komende tijd,geniet!!x -
25 September 2013 - 07:22
Nicolien:
Het avontuur is begonnen! -
25 September 2013 - 08:12
Suzanne:
Goedemorgen, 08.07uur hier in Nederland. Via FaceBook, je waarbenjij.nu gevonden. Gelukkig ben je goed & veilig aangekomen. Wat een belevenis, je reis en ook met heel veel humor en genieten zo te lezen. Zie, die glimlach werkt overal! Fijn dat je je thuis & veilig voelt. Kijk nu al uit naar je eerste verslag van het kindertehuis. Succes heb je niet nodig maar wens ik je toch. Heel veel liefs en dikke knuffel xxxx -
25 September 2013 - 14:45
Nanda:
Wow! Mooie verslag, mooi avontuur, ik ga je blijven volgen! Groetjes, Nanda -
25 September 2013 - 15:58
René, Astrid En Inge:
Lieve Mascha
Fijn om te horen dat je goed en veilig bent aangekomen op plaats van bestemming.
Nu is het aan ons om jou verhalen te lezen over jou belevenissen de komende tijd.
Wij wensen jou veel succes in het avontuur en natuurlijk wanneer je een dolfijn spot ipv een olifant horen we dat ook graag.
XXX René Astrid en Inge -
25 September 2013 - 19:31
De Wilg:
Lieve Mascha.
heel veel plezier en succes daar in het verre land.
we hopen dat je weer heel terug komt in Nederland (niet te mager) na die 6 maanden ergens anders op de wereld.
dikke knuffel Inge
ha die Mascha,
veel aan je gedacht. Je zit er al weer helemaal in merk ik.
Wat schrijf je mooi! Mogen we je avonturen op deze manier alle weken volgen ?
Dat zou mooi zijn. liefs van Yvon. -
25 September 2013 - 23:49
Piet:
Dushi, wat schrijf je je ervaringen weer mooi op! Geniet zoveel je kunt!!! -
26 September 2013 - 10:01
Tecla:
Stoere dame zeg, ik ben trots op je en ga je volgen! Jouw positiviteit en energie verbind zelfs in Kenia..
De rest van het materiaal gaat zo op de mail, hopelijk heb je er wat aan.
Big hug Tecla -
26 September 2013 - 10:01
Tecla:
Stoere dame zeg, ik ben trots op je en ga je volgen! Jouw positiviteit en energie verbind zelfs in Kenia..
De rest van het materiaal gaat zo op de mail, hopelijk heb je er wat aan.
Big hug Tecla -
26 September 2013 - 10:58
Hanke:
He lieve Mascha,
Ik ben een tikje jaloers! hihi.. wat een vrijheid en avontuur spreekt er uit je verhaal... Afrika is zo anders dan alles wat je kent lijkt mij..Nog zoveel moois te ontdekken in de wereld! Lekker verbinden met de mensen om je heen en genieten. Ben benieuwd hoe je de kinderen vindt.. Waarschijnlijk sluit je ze meteen in je hart!
Heel veel liefs en een trapje van mijn meisje in mijn buik die druk aan het bewegen is de laatste dagen in mijn buik! Zo'n fijn gevoel.
Kusje Hanke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
