Bedankje

Met een schuimende kraag op de versgemalen koffie, dit ondersteunt met de zonnestralen die mijn toetsenbord oplichten, reflecteer ik op 6 maanden “ontwikkelingswerk”. De zon die me gevolgd heeft in Afrika, Nepal en Indonesië en mijn lichte huid en mijn linker- rechterhelft kleur heeft gegeven. De zon die symbool staat voor mijn grootste vriend en mij laat zien dat alles in de wereld 1 is. De gele gloed heeft mij bijgestaan in tranen, in vreugde en alle momenten waar mijn lichaam een onderdeel van is geweest. Soms was ik ‘m even kwijt, om vervolgens weer na een dag de kracht en de energie van de warmte, vertrouwen en de gloed op mijn iets verbrande huid te voelen.

“Ontwikkelingswerk” een woord dat in mijn lichaam voor enige turbulentie zorgt. Dit woord geeft mij een gevoel van verschil, macht en geen gelijkwaardigheid. Ieder land vertegenwoordigd zijn eigen rijkdom; dit kan zijn in cultuur, taal, gemeenschap, kennis of geld. Een uitwisseling die gebaseerd is op een fundament van meerdere zielen, allemaal met hun eigen wijsheid. Het is een wereld waar een ieder vanaf afstand zijn ideeën en denkbeelden in zijn hoofd heeft gevormd, dit gesteund door de maatschappijlessen en de boeken waarin we een kijkje hebben kunnen nemen.

Iedere ziel wil geluk. Een groot woord dat voor iedereen een andere betekenis heeft. Het gevaar is dat we ons kader van geluk op de ander kunnen projecteren. Kleine projecten, naar de mens kijkend, iets van elkaar leren en openstaan..Dit is iets waar ieder mens naar op zoek is, deze verbinding. Ik heb een kijkje in de wereld mogen nemen van Afrika, Nepal en Indonesië. Drie plekken met een eigen cultuur en religie. Ook hier geldt dat iedereen verbinding wilt, liefde wil voelen en er menig droom in de koppies leeft. Het doet er niet toe welke naam of god we er boven hangen, maar uiteindelijk dienen we allemaal een gemeenschappelijk doel. Liefde, jezelf mogen zijn en verbinding.

In de mooie contacten waar ik een onderdeel van ben geweest, heb ik mooie, kleine dingen mogen betekenen. De openstelling van de harten en de belevingswereld van de mensen hebben ervoor gezorgd dat ik een kleine bijdrage heb mogen leveren om hun droom te verwezenlijken. Iets wat jullie mede door de emotionele steun en financiële support mogelijk hebben gemaakt. Een bijdrage waarvan ik het doorgeefluik mocht zijn en jullie het stopcontact.

Mijn dankbaarheid is groot. Ik sluit dit stuk af met de geluiden van de muziek van “Into the wild” op de achtergrond. Hard sun en de wereld die mooi is, dit in alle facettten; dit in de blik van een kind, in de blik van een goeroe of een stamhoofd. De kunst is om dit te willen zien en enige manier open te staan voor de binnenkant van al deze mooie mensen.

Nogmaals bedankt voor de mogelijkheid en de ontroering die ik in de ogen heb mogen zien, mede door jullie bijdrage. Voor de foto's mail mij even en dan stuur ik de "nieuwsbrief" inclusief foto's completer naar je toe!

Liefs Mascha