`Verslagje voor het weekend`.........
Blijf op de hoogte en volg mascha
25 Oktober 2013 | Congo, Democratische Republiek v, Kenia-Lutoloba
‘Ik hou van je’, liefde en ander sentimenteel gereutel
Zachtjes wordt er in in oor de woorden ‘ik hou van je’ uitgesproken. Woorden die je gebruikt op het moment dat je negen maanden hebt geploeterd, je huid is uitgescheurd en voor het eerst je kleine mormeltje in je handen houdt. Dit met je armen in de lucht om als Simba de ogen te openen, dit alles op een berg met een landschap in de verte en de zonnestralen die je gezicht doet verwarmen. Maar niet op het moment dat je voor het eerst iemands gezicht in de armen houdt en je de druk van elkaars lichamen op elkaar voelt middels verschillende dansmoves. De woorden ‘ik hou van je’ worden mijn inziens zo snel gebruikt als het zetten van een pot koffie op een doordeweekse dag. Dit zonder een diepere betekenis, het ware gevoel achter deze woorden. Woorden die bestemd zijn voor een dieper gevoel van respect, waardering en delen met de ander. Niet vanwege een gezicht dat je voor het eerst in je handen sluit, maar de diepere betekenis van elkaar lief hebben. Een dans van energie, met mensen die je dierbaar zijn en onvoorwaardelijk met je door het leven mogen. In ieder geval voor dit moment….Het kan ontstaan en misschien na een paar momenten samen kun je je intens gelukkig voelen en het doordrenken van elkaars gevoel zorgt voor een extase maar de mooie woorden zijn vergiftigd en hebben z’n betekenis verloren in een tijd dat liefde overal te koop is.
Voor mij is het meer dan dat en als ik deze woorden over mijn lippen pers is het een doordacht gevoel dat niet zomaar uitgesproken wordt. Dus weet dat iedereen die deze woorden ooit uit mijn mond heeft gehoord heeft niet zomaar een regenbui is, maar een oprecht dieper gevoel van empathie en diepe verbondenheid.
Liefde is iets moois dat je voor veel mensen, en in mooie momenten en natuur kunt voelen. Ik voel het in me, met het starten van de geur van de natuur op het moment dat de regendruppels uit de wolken zich een weg naar beneden wurmen, het moment dat ik een glimlach op het gezicht van een kind, een oude oma of ieder levend wezen kan zien. Liefde is een sprankje dat mijn hart doet spreken en een druppel die mij in verroering brengt. Dit zit ‘m in de geur van koffie op een winterse dag om de ochtend te starten en de vleugels van een vogel die wijd uitgespreid over de kille, koude vlakte zijn tocht naar beneden maakt om vervolgens weer omhoog zijn weg verder te vinden. Dit heeft niets met ego en macht te maken. Een druppel verwarmt mijn toetsenbord, dit keer niet van de regen die zijn intrede doet, misschien een beetje gezien mijn maandelijkse toestand maar daarnaast vanwege het feit dat menig hand wordt gebruikt om uit onmacht deze kinderen een les te leren. Vingers die roekeloos op tafel worden gelegd om vervolgens met een stick de kootjes van de hand van de kinderen te horen kraken. Het harde werk en vermoeidheid zijn excuses dat kinderen hard aangepakt worden, dat kinderen als persoon worden bestempeld als slecht en niet het gedrag. Dit omdat jij toevallig te lang doorgezakt bent of het leven niet kan handelen..maar blijf dan alsjeblieft thuis ipv dat je je agressie op onschuldige kinderhanden uit. Angstig schieten de donkere oogjes alle kanten op op het moment dat er, vanwege de drukte of onhandigheid, een box met kralen op de grond terechtkomt. Angst om thuis te komen als een pootje van de bril afgebroken is dit omdat kinderen soms gewoon ‘spelen’. Helpt het dan om ze met de grond gelijk te maken, te schreeuwen, pijn te doen. De angst in de oogjes zegt al genoeg…Dit alles omdat sommige mensen een plaatje in het hoofd hebben hoe iemand zich moet gedragen, zonder enige uitleg of voordoen van gedrag. Iets waar je als mens nooit aan kunt voldoen en regelmatig de vlakke hand in je gezicht voelt. De dag daarna voel je de stramme plekken en je lichaam gevuld is met angst. Angst om simpelweg jezelf te zijn en niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen. Dit is niet meer van deze tijd, geen tijd meer waar we in leven dat dit geaccepteerd mag worden. Ik worstel in mezelf, ik bevries op welke manier kan ik hier mee omgaan……tja misschien doorgaan met wat ik doe. De andere manier laten zien met uitleg en geduld en uitleg geven over wat voor de kinderen belangrijk is…..dit vervuld met liefde en empathie.
Dit alles speelt zich af in een land waar mensen vooraan in de kerk zitten, elke dag bidden…de bijbel die voor mijn gevoel uitgaat voor respect voor iedereen ondanks je afkomst, gedrag of wat je doet. Je bent een leermeester voor mensen die willen en de kinderen van onze toekomst maar doe dit alsjeblieft vanuit je hart, je liefde en zonder stok of vlakke hand.
“Amen :-)”
Zo van het weekend laat ik de boel de boel....we starten lekker met een disco voor de kids en gaan op `hike-weekend'....
Zachtjes wordt er in in oor de woorden ‘ik hou van je’ uitgesproken. Woorden die je gebruikt op het moment dat je negen maanden hebt geploeterd, je huid is uitgescheurd en voor het eerst je kleine mormeltje in je handen houdt. Dit met je armen in de lucht om als Simba de ogen te openen, dit alles op een berg met een landschap in de verte en de zonnestralen die je gezicht doet verwarmen. Maar niet op het moment dat je voor het eerst iemands gezicht in de armen houdt en je de druk van elkaars lichamen op elkaar voelt middels verschillende dansmoves. De woorden ‘ik hou van je’ worden mijn inziens zo snel gebruikt als het zetten van een pot koffie op een doordeweekse dag. Dit zonder een diepere betekenis, het ware gevoel achter deze woorden. Woorden die bestemd zijn voor een dieper gevoel van respect, waardering en delen met de ander. Niet vanwege een gezicht dat je voor het eerst in je handen sluit, maar de diepere betekenis van elkaar lief hebben. Een dans van energie, met mensen die je dierbaar zijn en onvoorwaardelijk met je door het leven mogen. In ieder geval voor dit moment….Het kan ontstaan en misschien na een paar momenten samen kun je je intens gelukkig voelen en het doordrenken van elkaars gevoel zorgt voor een extase maar de mooie woorden zijn vergiftigd en hebben z’n betekenis verloren in een tijd dat liefde overal te koop is.
Voor mij is het meer dan dat en als ik deze woorden over mijn lippen pers is het een doordacht gevoel dat niet zomaar uitgesproken wordt. Dus weet dat iedereen die deze woorden ooit uit mijn mond heeft gehoord heeft niet zomaar een regenbui is, maar een oprecht dieper gevoel van empathie en diepe verbondenheid.
Liefde is iets moois dat je voor veel mensen, en in mooie momenten en natuur kunt voelen. Ik voel het in me, met het starten van de geur van de natuur op het moment dat de regendruppels uit de wolken zich een weg naar beneden wurmen, het moment dat ik een glimlach op het gezicht van een kind, een oude oma of ieder levend wezen kan zien. Liefde is een sprankje dat mijn hart doet spreken en een druppel die mij in verroering brengt. Dit zit ‘m in de geur van koffie op een winterse dag om de ochtend te starten en de vleugels van een vogel die wijd uitgespreid over de kille, koude vlakte zijn tocht naar beneden maakt om vervolgens weer omhoog zijn weg verder te vinden. Dit heeft niets met ego en macht te maken. Een druppel verwarmt mijn toetsenbord, dit keer niet van de regen die zijn intrede doet, misschien een beetje gezien mijn maandelijkse toestand maar daarnaast vanwege het feit dat menig hand wordt gebruikt om uit onmacht deze kinderen een les te leren. Vingers die roekeloos op tafel worden gelegd om vervolgens met een stick de kootjes van de hand van de kinderen te horen kraken. Het harde werk en vermoeidheid zijn excuses dat kinderen hard aangepakt worden, dat kinderen als persoon worden bestempeld als slecht en niet het gedrag. Dit omdat jij toevallig te lang doorgezakt bent of het leven niet kan handelen..maar blijf dan alsjeblieft thuis ipv dat je je agressie op onschuldige kinderhanden uit. Angstig schieten de donkere oogjes alle kanten op op het moment dat er, vanwege de drukte of onhandigheid, een box met kralen op de grond terechtkomt. Angst om thuis te komen als een pootje van de bril afgebroken is dit omdat kinderen soms gewoon ‘spelen’. Helpt het dan om ze met de grond gelijk te maken, te schreeuwen, pijn te doen. De angst in de oogjes zegt al genoeg…Dit alles omdat sommige mensen een plaatje in het hoofd hebben hoe iemand zich moet gedragen, zonder enige uitleg of voordoen van gedrag. Iets waar je als mens nooit aan kunt voldoen en regelmatig de vlakke hand in je gezicht voelt. De dag daarna voel je de stramme plekken en je lichaam gevuld is met angst. Angst om simpelweg jezelf te zijn en niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen. Dit is niet meer van deze tijd, geen tijd meer waar we in leven dat dit geaccepteerd mag worden. Ik worstel in mezelf, ik bevries op welke manier kan ik hier mee omgaan……tja misschien doorgaan met wat ik doe. De andere manier laten zien met uitleg en geduld en uitleg geven over wat voor de kinderen belangrijk is…..dit vervuld met liefde en empathie.
Dit alles speelt zich af in een land waar mensen vooraan in de kerk zitten, elke dag bidden…de bijbel die voor mijn gevoel uitgaat voor respect voor iedereen ondanks je afkomst, gedrag of wat je doet. Je bent een leermeester voor mensen die willen en de kinderen van onze toekomst maar doe dit alsjeblieft vanuit je hart, je liefde en zonder stok of vlakke hand.
“Amen :-)”
Zo van het weekend laat ik de boel de boel....we starten lekker met een disco voor de kids en gaan op `hike-weekend'....
-
25 Oktober 2013 - 07:25
Paul:
Zo, weer erg mooi geschreven. Ik herken je weer zoals je normaal gesproken bent. Gezond en wel een fijn en spannend weekend tegemoet.
Veel plezier, aan het weer zal het niet liggen.....
xx
-
25 Oktober 2013 - 08:28
Hanke:
He meisie,
Mooi die beschouwing over liefde.. Tja soms kun je hem in één oogopslag voelen en vergeet niet hoe makkelijk het is om van jou te houden. Dat geldt niet voor iedereen, maar dat is gewoon bij jou als persoon heel makkelijk!
Sta voor wat je voelt in je hart over het slaan met de stokken op kinderhandjes, dat kan jij! Het is tijd ook voor daar om nieuwe methodes te ontwikkelen.. Laat zien hoe het ook kan, met liefde. Dat kun jij!
Hele dikke kus,
Weet je gesteund door velen,
Liefs hanke
En hike ze! Heerlijk! -
25 Oktober 2013 - 18:55
Suzanne:
Lieve Mascha,
Wat is het elke keer een cadeau om jouw verslagen te lezen.
Heerlijke start van het weekend.
Wees 1000% jezelf bij de kinderen. Geef ze jouw vertrouwen, moed, liefde en knuffels.
Meer dan dat en het doen van je uiterste best kun je niet doen in die andere cultuur met andere normen en waarde.
Blijf open en eerlijk naar jezelf, dan alleen kun je ermee dealen.
Ik hou van jou (dat wist je al) maar nu komt het waarschijnlijker intenser binnen.
Liefs en dikke kus xxx
Suzanne -
01 November 2013 - 16:38
Nathalie:
Lieve mascha
Wat verwoord je het allemaal weer mooi. Gelukkig kun jij met jou anthousiasme en empathisch vermogen laten zien hoe het ook kan.
THe power of love is super sterk en dat bewijs jij maar weer.
Ga zo door, en blijf ook goed voor je zelf zorgen!!!
Liefs Nathalie
-
06 November 2013 - 11:42
Piet:
Dushi, daarom houd ik van jou! Super geschreven en ik "moest" een druppel onderdrukken ...
XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
