Pokhara
Blijf op de hoogte en volg mascha
21 November 2013 | Nepal, Kathmandu
Pokhara
Dit verslag is geschreven in een tijdbestek van 15 minuten en drie wc-lozingen later.
Ik kon de verleiding niet weerstaan. Mijn benen die stapje voor stapje voortbewegen in een afschuwelijke richting. Mijn hersenen probeerde enigszins nog een uitstel van executie in te voeren. Een samenwerking tussen mind en lichaam dat niet in evenwicht is. Dit is het bewijs dat ik blijkbaar nog niet ver gevorderd ben met de oosterse wijsheid, dit omdat ik de oeroude drang niet kon weerstaan. De drang van geneugten, veiligheid en gehechtheid. Dit is de reden dat ik nu op de klanken van Westerse muziek in de uhm uhm ‘de Amsterdamse pub’ ben beland. Oude eikentafels gehuld in sfeervol kaarslicht en portretten van Boeddha aan de muur. Boeddha die naast bekende zangers als Led Zeppelin zijn intrede heeft gedaan.`Een mannensfeer’ waarin ik me heerlijk thuis voel en mijn hart door het geluid van klinkende bierglazen een sprongetje maakt. Mijn maag protesteert nog enigszins vanwege het feit dat ik de overgang heb gemaakt van de tijgers langs het heuvelachtige parcours naar de apen op de tempel van Kathmandu. Mijn dagelijkse voedingstoffen bestaan momenteel vooral uit chips, noten en sandwiches. In de atmosfeer van Amsterdam ga ik me nu te buiten aan hamburger met friet om het vervolgens weer in kleine proporties in de wc achter te laten. Nou ja uiteindelijk betaal ik dan voor het aanraken van mijn smaakpupillen zonder al teveel kruiden en knofloopdampen. Hopelijk is dit een oppepper om uiteindelijk de komende dagen sterk het gezin te kunnen betreden. Het gezin waar de komende maand mijn aanwezigheid plaats gaat nemen.
Nepal (Never Ending Peace and Love) een land dat niet te vergelijken is met het land dat ik net achter me heb gelaten . Een land waar liefde de hoeksteen van elke straat is en je de rust in je lichaam voelt stromen. Dit gehuld met straten vol met wierrookdampen (of dat de reden is dat iedereen hier een mondkapje draagt ☺), dit in versmelting met de dampen van kleine Koreaanse auto’tjes ,die op geen enkele manier door de Nederlandse keuring zouden komen, en al toeterend letterlijk door de straten zwieren. Spirituele meditatiemuziek die uit elke winkel schalt om de vibraties en chakra’s in een goede balans te brengen en je in de shop daarnaast je lichaam kan voeden met Westerse maaltijden om het evenwicht weer enigszins te verstoren. Hele volksstammen die knielen en buigen voor de tempels en op het ritme van de ‘Ohm-muziek’ hun rondes maken langs de Stupa. De Stupa die Boeddha’s heilige geest weergeeft en uiteindelijk voor verlichting zorgt. Iets wat in het Boeddhisme en Hindoeisme als hoogst haalbare wordt gezien. Nou je kunt je wel voorstellen dat ik geen rondje meer loop en samen met Boeddha bovenop de Stupa een biertje drink , dit gesteund met een heerlijke zak crispy zoute naturel chips☺.
De verlichting die je bereikt met liefde, compassie, plezier en gelijkheid. Iets wat heel toepasselijk is voor mijn reis en om dit te vieren en ondersteunen gooi ik er maar een cocktailtje in om de verlichting te vieren met de klanken van live muziek “I’m a dreamer” op de achtergrond.
5 dagen verblijf ik nu in het land waar de geuren van de kruiden uit de slaapzaal je al bij de ingang van het hostel tegemoet treden. Ik kan me vrij voort bewegen en voel een relaxte energie door mijn ‘niet gekruide aderen’ stromen. Een positieve insteek gezien ik vandaag een les heb gehad over mijn naïeve wereldkijk..
Een kleine opsomming :
Mascha’s roze bril:
O wat een mooie massagesalon en zoveel. Wat goed dat ze hier zoveel aandacht besteden aan je lichaam en geest. Wat zijn ze hier al ver in de visie van lichaam en geest, dat alles samengaat en ze hier tot uitvoering brengen.
Werkelijkheid:
De Massagesalons zijn gevuld met prostituees. Afgelegen plekjes om vooral mannen van hun geneugten te voorzien. Dit voor een klein prijsje om uiteindelijk enig eten te kunnen kopen voor de familie.
Mascha’s roze bril:
In elke straat zie je mensen rondlopen met duidelijke visie om hier vrijwilligerswerk te doen. Organisaties die al langere tijd bestaan en mensen uit alle werelddelen bij elkaar halen om onschuldige kinderen een bestaan te geven.
Werkelijkheid:
Kinderen worden uit de bergen, gouden bergen in de stad beloofd. Dit is het betere leven..ze worden weggehaald bij hun familie om uiteindelijk de stempel ‘wees’ op hun voorhoofd gedrukt te krijgen. Organisaties die misbruik maken van de mensen die o zo graag iets goed willen doen voor de mensheid.
Mascha’s roze bril:
Spiritualiteit ooo wat mooi….wierrook, Boedha. Iedereen is hier zo bewust bezig en helemaal een met zichzelf.
Werkelijkheid:
Mensen nemen hoofdzakelijk geen enkele verantwoordelijkheid voor hun leven. Dit omdat het karma is. Dus alles gebeurd met een reden, geen opkomen voor jezelf. Terwijl ieder mens vol van krachten is en veel wijsheid schuilt in ieder van ons.
De roze bril gaat langzaam een beetje af hoewel mijn hersenen toch terug willen naar dit oude wereldbeeld. Misschien kleur ik het iets licht roze om iets meer met beide benen in de maatschappij te staan ☺.
Na 4 dagen Kathmandu verlaat ik het Backpackershostel om mijn tocht naar Pokhara te vervolgen. Even uit de wereld van de grote verhalen over de grootste trek, de grootste dronkenmanverstijnen en wie het laatste thuis was. Mijn hart maakt een sprongetje op het moment dat de bus zich verlost van de handrem en ik in een tussenstop heerlijk geniet van drie Israelische mannen die mijn lichaam voeden met warme sappen. Nu gaan de meeste mensen ratelen en misschien verbeelden dat ik midden op de bergtop seks heb met drie mannen maar nee het gaat doodgewoon om een heerlijk kopje bruine koffie. Dit gezet met het welbekende brandertje te midden van de natuur. En dan voel ik me met niets zo ontzettend gelukkig. Dit zonder 20daagse tocht, of de meest extreme ervaring, gewoonweg van de vriendelijkheid van deze drie mannen en koffie gezet op de ouderwetse natuurlijke manier.
Dit verslag is geschreven in een tijdbestek van 15 minuten en drie wc-lozingen later.
Ik kon de verleiding niet weerstaan. Mijn benen die stapje voor stapje voortbewegen in een afschuwelijke richting. Mijn hersenen probeerde enigszins nog een uitstel van executie in te voeren. Een samenwerking tussen mind en lichaam dat niet in evenwicht is. Dit is het bewijs dat ik blijkbaar nog niet ver gevorderd ben met de oosterse wijsheid, dit omdat ik de oeroude drang niet kon weerstaan. De drang van geneugten, veiligheid en gehechtheid. Dit is de reden dat ik nu op de klanken van Westerse muziek in de uhm uhm ‘de Amsterdamse pub’ ben beland. Oude eikentafels gehuld in sfeervol kaarslicht en portretten van Boeddha aan de muur. Boeddha die naast bekende zangers als Led Zeppelin zijn intrede heeft gedaan.`Een mannensfeer’ waarin ik me heerlijk thuis voel en mijn hart door het geluid van klinkende bierglazen een sprongetje maakt. Mijn maag protesteert nog enigszins vanwege het feit dat ik de overgang heb gemaakt van de tijgers langs het heuvelachtige parcours naar de apen op de tempel van Kathmandu. Mijn dagelijkse voedingstoffen bestaan momenteel vooral uit chips, noten en sandwiches. In de atmosfeer van Amsterdam ga ik me nu te buiten aan hamburger met friet om het vervolgens weer in kleine proporties in de wc achter te laten. Nou ja uiteindelijk betaal ik dan voor het aanraken van mijn smaakpupillen zonder al teveel kruiden en knofloopdampen. Hopelijk is dit een oppepper om uiteindelijk de komende dagen sterk het gezin te kunnen betreden. Het gezin waar de komende maand mijn aanwezigheid plaats gaat nemen.
Nepal (Never Ending Peace and Love) een land dat niet te vergelijken is met het land dat ik net achter me heb gelaten . Een land waar liefde de hoeksteen van elke straat is en je de rust in je lichaam voelt stromen. Dit gehuld met straten vol met wierrookdampen (of dat de reden is dat iedereen hier een mondkapje draagt ☺), dit in versmelting met de dampen van kleine Koreaanse auto’tjes ,die op geen enkele manier door de Nederlandse keuring zouden komen, en al toeterend letterlijk door de straten zwieren. Spirituele meditatiemuziek die uit elke winkel schalt om de vibraties en chakra’s in een goede balans te brengen en je in de shop daarnaast je lichaam kan voeden met Westerse maaltijden om het evenwicht weer enigszins te verstoren. Hele volksstammen die knielen en buigen voor de tempels en op het ritme van de ‘Ohm-muziek’ hun rondes maken langs de Stupa. De Stupa die Boeddha’s heilige geest weergeeft en uiteindelijk voor verlichting zorgt. Iets wat in het Boeddhisme en Hindoeisme als hoogst haalbare wordt gezien. Nou je kunt je wel voorstellen dat ik geen rondje meer loop en samen met Boeddha bovenop de Stupa een biertje drink , dit gesteund met een heerlijke zak crispy zoute naturel chips☺.
De verlichting die je bereikt met liefde, compassie, plezier en gelijkheid. Iets wat heel toepasselijk is voor mijn reis en om dit te vieren en ondersteunen gooi ik er maar een cocktailtje in om de verlichting te vieren met de klanken van live muziek “I’m a dreamer” op de achtergrond.
5 dagen verblijf ik nu in het land waar de geuren van de kruiden uit de slaapzaal je al bij de ingang van het hostel tegemoet treden. Ik kan me vrij voort bewegen en voel een relaxte energie door mijn ‘niet gekruide aderen’ stromen. Een positieve insteek gezien ik vandaag een les heb gehad over mijn naïeve wereldkijk..
Een kleine opsomming :
Mascha’s roze bril:
O wat een mooie massagesalon en zoveel. Wat goed dat ze hier zoveel aandacht besteden aan je lichaam en geest. Wat zijn ze hier al ver in de visie van lichaam en geest, dat alles samengaat en ze hier tot uitvoering brengen.
Werkelijkheid:
De Massagesalons zijn gevuld met prostituees. Afgelegen plekjes om vooral mannen van hun geneugten te voorzien. Dit voor een klein prijsje om uiteindelijk enig eten te kunnen kopen voor de familie.
Mascha’s roze bril:
In elke straat zie je mensen rondlopen met duidelijke visie om hier vrijwilligerswerk te doen. Organisaties die al langere tijd bestaan en mensen uit alle werelddelen bij elkaar halen om onschuldige kinderen een bestaan te geven.
Werkelijkheid:
Kinderen worden uit de bergen, gouden bergen in de stad beloofd. Dit is het betere leven..ze worden weggehaald bij hun familie om uiteindelijk de stempel ‘wees’ op hun voorhoofd gedrukt te krijgen. Organisaties die misbruik maken van de mensen die o zo graag iets goed willen doen voor de mensheid.
Mascha’s roze bril:
Spiritualiteit ooo wat mooi….wierrook, Boedha. Iedereen is hier zo bewust bezig en helemaal een met zichzelf.
Werkelijkheid:
Mensen nemen hoofdzakelijk geen enkele verantwoordelijkheid voor hun leven. Dit omdat het karma is. Dus alles gebeurd met een reden, geen opkomen voor jezelf. Terwijl ieder mens vol van krachten is en veel wijsheid schuilt in ieder van ons.
De roze bril gaat langzaam een beetje af hoewel mijn hersenen toch terug willen naar dit oude wereldbeeld. Misschien kleur ik het iets licht roze om iets meer met beide benen in de maatschappij te staan ☺.
Na 4 dagen Kathmandu verlaat ik het Backpackershostel om mijn tocht naar Pokhara te vervolgen. Even uit de wereld van de grote verhalen over de grootste trek, de grootste dronkenmanverstijnen en wie het laatste thuis was. Mijn hart maakt een sprongetje op het moment dat de bus zich verlost van de handrem en ik in een tussenstop heerlijk geniet van drie Israelische mannen die mijn lichaam voeden met warme sappen. Nu gaan de meeste mensen ratelen en misschien verbeelden dat ik midden op de bergtop seks heb met drie mannen maar nee het gaat doodgewoon om een heerlijk kopje bruine koffie. Dit gezet met het welbekende brandertje te midden van de natuur. En dan voel ik me met niets zo ontzettend gelukkig. Dit zonder 20daagse tocht, of de meest extreme ervaring, gewoonweg van de vriendelijkheid van deze drie mannen en koffie gezet op de ouderwetse natuurlijke manier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
